Veilig in mijn eigen huis

Mijn zicht is zeer beperkt. Ik wil hier graag blijven wonen, want ik ken dit huis op mijn duimpje. Doordat ik hier alles weet te vinden met mijn slechte zicht, voel ik me hier toch veilig. Daarom is het zo fijn dat de thuiszorg bij mij langs komt en ik niet hoef te verhuizen. De hulp die er komt is geduldig en maakt een praatje met me. In deze tijd waarin iedereen haast heeft, is dat fijn.
Twee keer op een dag komt de verpleging. ’s Morgens helpt iemand van Beter Thuis Wonen met wassen en aankleden. De badjuffrouw noem ik hun. Mijn ontbijt, yoghurt met muesli, kan ik nog zelf klaar maken. Tussen de middag hoef ik alleen maar een maaltijd op te warmen die ik van de maaltijdservice thuis bezorgd krijg. In de avond komt de verzorging weer langs om een broodje klaar te maken en mij te helpen bij het aantrekken van nachtkleding.

Er op uit

Ik heb goed contact met de buurvrouw op nummer 94, maar zij is ook al op leeftijd. Familie woont ver weg. Ze wonen allemaal in het westen. Zij kunnen dus weinig voor mij doen in de dagelijkse zorg. Daarom ben ik ontzettend blij met mijn eerdere buurman. Hij is nu mijn mantelzorger. Elke zaterdag komt hij boodschappen brengen en doet hij de administratie. Verder komt een paar keer per week een vrijwilliger. Dan gaan we er samen op uit. Graag zou ik een duo fiets willen. Dan kunnen we samen fietsen in de omgeving. Ik ben ontzettend blij met de ondersteuning die iedereen biedt en hoop hier nog lang van te kunnen genieten.