Je moet erop kunnen vertrouwen

Mijn man en ik zijn beide blind. Al heel lang krijgen wij thuiszorg. Voorheen kregen we particuliere hulp, maar ongeveer vijf jaar geleden hebben we het omgezet naar Beter Thuis Wonen, omdat we dan Huishoudelijke Ondersteuning, Verpleging en Verzorging en Begeleiding bij één en dezelfde organisatie hebben. Deze samenwerking is fijn.

Elke ochtend komt de verzorging om te helpen met mijn stoma en om de medicijnen klaar te leggen. Soms komen ze ook nog tussendoor even snel. Als er plotseling iets is met mijn stoma bel ik de zorgcoördinator en die zorgt dat er zo snel mogelijk iemand langs komt.
Omdat we allebei blind zijn komt de begeleiding ons met privé dingen helpen. De reclamefolders worden voorgelezen, post moet bekeken worden, soms moeten we internet bankieren en  boodschappen worden gehaald en opgeborgen. Ik ben heel blij dat het met de begeleiding zo goed klikt. Je moet je begeleider echt kunnen vertrouwen, helemaal in onze situatie. Ze zien en doen eigenlijk alle privé dingen. Als ze ergens mee bezig zijn vertellen ze altijd precies wat ze doen. Dan weet ik waar ze mee bezig zijn en zo doen we het een beetje samen. Dat geeft mij een prettig gevoel. Zo heb ik ook nog controle, en is het ons huishouden.
De huishoudelijke ondersteuning doet eigenlijk alles in huis. Door onze handicap zijn we heel beperkt in het huishouden. Koken doe ik wel zelf. Via het pratende horloge houd ik de tijd in de gaten. Zo weet ik wanneer het eten klaar is. Dat vind ik wel zo lekker en gezond, eigen gemaakt avondeten.

Alle hulp die we krijgen geeft mij rust. Ik weet zeker dat ik de juiste medicijnen in neem, mijn stoma blijft hygiënisch en als er tussendoor wel een ongelukje gebeurt kan ik er op vertrouwen dat het zo snel mogelijk weer opgelost wordt. Wat mij ook een goed gevoel geeft is dat ik geen belangrijke brieven of rekeningen mis door de begeleiding. Wij krijgen vaak onverwachts mensen over de vloer. Door het schone huis ben ik blij hun thuis te verwelkomen.