Werk uit handen geven

Zelf ben ik longpatiënt en mijn man is hartpatiënt. De afgelopen tijd merkte ik dat mijn conditie steeds verder achteruit ging. Ik kan het zwaardere huishoudelijk werk niet meer uitvoeren. Dat lukt lichamelijk niet meer helaas. Ik wil niet dat ik na elke keer poetsen ik twee dagen daar van bij moet komen. Daar word ik niet gelukkig van. Ik vind het al vervelend dat ik last heb van mijn longen. Daarom heb ik een manier gezocht om er zo goed mogelijk mee te leven. Thuiszorg helpt mij daar een handje bij. Sinds kort komt er één keer in de week een huishoudelijk ondersteuner bij ons thuis om het huishouden te doen.

Hiervoor wist ik nog niet van Beter Thuis Wonen af. Toen ik bij de gemeente hulp aanvroeg, kreeg ik een lijst met zorgaanbieders. Mijn man vond de naam van Beter Thuis Wonen wel leuk. Zo zijn we er bij gekomen. Twee weken nadat ik hulp aanvroeg kwam de hulp al over de vloer. Daarvoor was een coördinator, Annemiek heet ze, langs gekomen om te bespreken wat ik van de ondersteuning verwacht en wat ik zelf nog kan doen in huis.

Het lichte werk lukt nog wel, zoals globaal een stofdoek over de kast halen of een kleine afwas doen. Dat doe ik dan ook nog regelmatig. Dan heb ik toch nog het gevoel dat ik ook mee help. De kamer goed schoonmaken, de douchen en toilet een goede schoonmaak beurt geven en het bed verschonen doet de hulp. Toen Lisa, dat is onze vaste hulp, de eerste keer kwam hebben we ook even om de tafel gezeten. Natuurlijk om kennis te maken en ook te bespreken hoe ik normaal schoon maak en waar alle spullen liggen.

Even wennen

In het begin vond ik het wel moeilijk om het werk uit handen te geven. 42 jaar heb ik het huishouden zelf gedaan en door lichamelijke problemen kan je het zelf niet meer doen. Op den duur wen je er wel aan, maar het is toch jouw huis en jouw spullen waar opeens iemand anders voor komt om schoon te maken. Dat vond ik wel lastig in het begin, maar nu zit ik daar helemaal niet meer mee. Ik woon in mijn eigen schone huis en dat is fijn.

Dat het goed klikt met Lisa helpt ook heel erg. Als ze binnen komt vraagt ze eerst hoe het met mij gaat. Dat vind ik fijn. Soms heb ik mijn dag niet, dat is menselijk. Dan hebben we het daar even over en dan weet Lisa waarom ik die dag misschien mopperig kan reageren. Als ik wel een goede dag heb, kletsen we daar ook over natuurlijk. Dan hebben we het over haar kinderen of wat we het weekend doen.

De namen zijn fictief.