Een glimlach brengen

Een aantal jaar geleden kreeg mijn vrouw kanker. Op een gegeven moment ontkom je er niet aan om hulp te vragen. Het ging steeds slechter en slechter met haar. Ik had ook mijn baan, de kinderen, de hond, het huishouden, alles gaat gewoon door. Toen heb ik een hulpvraag ingediend bij de gemeente. Vervolgens komt er iemand bij je thuis om de situatie en jouw wensen te bespreken. Aan de hand daar van bepaalt de gemeente hoe veel tijd je thuiszorg krijgt. Ik had geen idee van thuiszorgorganisatie, de gemeente heeft me daar bij geholpen.
Toen iemand van Beter Thuis Wonen voor het eerst langs kwam is er duidelijk gezegd, dat als het niet klikt met een zorgmedewerker, we dat gewoon aan moesten geven. Dan kwam er een andere medewerker langs.

Toen Coby nog leefde kwam er verzorging en later ook palliatieve zorg bij haar. Het belangrijkste in die periode vond ik dat de verzorging een glimlach kwam brengen. Als ik de deur open deed vroegen ze eerst hoe het met mij ging. Na een praatje gingen ze naar boven om voor Coby te zorgen. Ze gingen zo liefdevol met mijn vrouw om, daar ben ik ze heel erg dankbaar voor. Palliatieve zorg is meer dan wassen en medisch handelen, de respectvolle en liefdevolle manier waarop met ons werd omgegaan zal ik nooit vergeten.

Meedenken

Toen Coby net was overleden dacht ik dat de zorg ook direct zou stoppen. Totdat een zorgmedewerker van Beter Thuis Wonen aan gaf dat ik de zorg om kon zetten van zorg voor Coby naar zorg voor mij zelf. Daar had ik tot dan toe nog helemaal niet aan gedacht. Dat vind ik het fijne aan de thuiszorg van Beter Thuis Wonen, ze denken met je mee. Tot een aantal weken na het overlijden van Coby komt er nu elke vrijdag een huishoudelijke ondersteuner om het huis goed te poetsen. Ik houd het huis wel netjes bij, maar die paar uurtjes op vrijdag geven mij zo veel extra rust om andere dingen te doen. Ik word even ontzorgd en dat is wel zo prettig in deze periode.

De namen zijn fictief.